‘30 dagen minder wagen’. Het helpt dat het rijmt, maar ook zo had het experiment mijn interesse gewekt. Het gaat hierover: in juni engageerden zich 6000 Vlamingen om niet (of was het minder?) met de auto te rijden. Voor de volledige resultaten verwijs ik u graag naar de website van de initiatiefnemers: https://30dagenminderwagen.be/. In grote lijnen komt het hierop neer: wat de deelnemers inschatten als hindernissen om de auto aan de kant te laten staan, blijken inderdaad hindernissen te zijn. Alleen, het zijn veel minder grote hindernissen dan verondersteld. Eentje bleek zelfs heel veel minder een bezwaar: het weer!
Niets zo bedrieglijk als het weer. Neem nu de temperaturen – het meervoud is niet toevallig: er is de temperatuur en er is de gevoelstemperatuur. Er is de temperatuur gemeten in de schaduw (dat is ‘de temperatuur’) en er is de temperatuur in de zon.
Wie weer zegt, zegt ook wind. De wind kan opsteken, aanwakkeren, luwen ... Op de heenrit kan je wind mee hebben en op de terugweg ... weer, dan is de wind gekeerd.
En dan is er ook neerslag. Onlangs nog ging mijn buitenles aerobics niet door wegens zware neerslag boven de Bijloke, drie kilometer verder heb ik geen druppel gezien. Of die keer dat ik in Deinze op de fiets vertrok, in de gietende regen, maar vanaf Astene geen druppel meer gezien. Of deze: een paar jaar terug waren we in Edinburgh. Waar het toch altijd regent? Ik kan u zeggen: het regent er niet altijd, wel heel plots. En de Schotten deert het niet, alleen de toeristen worden nat.
Over wel of niet voor de auto kiezen en bij uitbreiding heel veel keuzes in het leven: laat het niet van het weer afhangen. ‘t Is omdat Frank Deboosere aan zijn laatste jaar als weerman bezig is dat ik dat hier even wilde meegeven. Want we gaan het zonder Frank moeten doen.