Wij waren geen rijke mensen thuis, maar de was ging deels naar de wasserij. Toen kwam de volautomatische wasmachine: deed mijn ma de was zelf! Dat werd: móest mijn ma de was wel zelf doen. En nu gaat de strijk dus naar de strijkwinkel, wegens te weinig tijd met al die was. Bier tappen? We gingen op café een pint drinken. Nu doen we dat lekker thuis met de thuistap. Gelukkig bestaat de vaatwasmachine al, of we brachten onze bierglazen naar de vaatwasserij. Met de koffiekopjes die we thuis hebben vuil gemaakt bij de home-espresso.
Wij zijn de generatie S. De generatie van de Superprofessionelen, met voor alles een professional, mens of toestel. We besteden ons huishouden uit aan een fulltime huishoudster. We laten onze kleinsten onder de geschoolde hoede van de opvoeders op de crèche. We vragen van de juffen en meesters op school dat ze onze kinderen opvoeden, liefst inclusief rijlessen geven. We brengen onze oudjes onder in modern uitgeruste homes met toegewijde verzorgers. De animatie gebeurt door therapeuten. We lopen op een loopband onder het toeziend oog van een physical coach. We vragen het reisbureau waar we naartoe moeten op vakantie. De vakschilder decoreert ons huis. En op het werk houdt een PA onze agenda bij. Wij zijn pas professioneel bezig!
Hoe wij het gros van onze dag het liefste invullen? Met een job met variatie en verantwoordelijkheden, tiens!